|
شما وقتي در رايانه خود يک سندي را ميسازيد ميبايست نامي براي آن انتخاب کنيد تا
ذخيره شود . اصولا تمامي اسناد اينچنين هستند ( بجز مواردي استثنايي مثل سند
htaccess file ) سپس مکاني را براي ذخيره آن انتخاب ميکنيد و به اين ترتيب عملا
مشاهده ميکنيد که دو فايل مشخص ( مثل ورد ) نميتواند در يک نشاني و با يک نام وجود
داشته باشد مگز اينکه يا مکانشان مجزا باشد يا نامشان .
حال با در نظر گرفتن اينکه اينترنت هم يک فضاي مجازي است که فرضا يک ديسک سخت
وجود دارد و اسناد ميبايست در آن ذخيره شوند بدون اينکه داراي يک نام مشابه و يا
مکان يکسان باشند شما ميتوانيد متوجه نقش نام دامنه و پسوند سايت خود شويد .
شما ميتوانيد فرض کنيد که پسوند همان پوشه ايست که سايت خود را در آن قرار داده ايد
و دامنه هم همان توضيح مختصري است که تحت ان نام ذخيره اش کرده ايد .
DNS در واقع مخفف Domain Name Server است . شما براي احضار يک سايت
ميبايست در آي پي نشاني سرور مورد نظر را وارد کنيد تا سايت احضار شود ( به مبحث
IP چيست؟ مراجعه کنيد ) اما
نوشتن يک آي پي مشکل است و مشکل تر بخاطر سپردن عدد آن است.
DNS يک تمهيد است براي اينکه شما از يک نام بجاي عدد استفاده کنيد .شما
ميتوانيد بجاي وارد کردن اين عدد 92.48.127.36 نشاني سي پانل را وارد کنيد . و يا
مثلا ( يک مثال است )
بجاي65.20.35.79 اين نشاني را
www.yahoo.com وارد کنيد ( حتي www را
هم لازم نيست وارد کنيد ). براي همين شرکت هاي خدماتي مربوطه نام کوتاهي که شما
انتخاب رده ايد را تبديل به همان آي پي مربوط به دسترسي به سندتان در فضاي ذخيره
شده ميکنند . و با اين روش است که شما ديگر نيازي به وارد کردن آي پي سايت نميشويد
.
تجزيه دامنه ( دامين )
دامنه به 3 بخش تجريه ميشود که هر کدام با يک نقطه از هم جدا ميشوند
1 - www ، اين بخش از دامين را server name
مينامند ( همان فضا يا host)
2 - name ، اين بخش همان دامنه ثبت شده يا registered
company domain name ميباشد .
3 - ir يا هر پسوند ديگر که domain category
ناميده ميشود
انواع خدماتي هاي دامنه را در بخشي ديگر نام ميبريم . فقط بعضي تفاوت ها اشاره
ميکنيم .
1 - بعصي از پسوند ها مانند com org net هم يک ساله و
هم ده ساله ثبت نام ميکنند که ده ساله تا حدي ارزانتر است .
2 - تا چند سال پيش هر خدماتي مختص به يک گروه خاص بود بطوزيکه اگر شما
داراي شرکت و سازمان غير انتفاعي بوديد ميبايست با مدارکي که ادعاي شما را ثابت
ميکرد ثبت نام ميکرديد دليل ان هم اين بود که وقتي فقط يک پسوند بنام
com بود بسياري از سود جو ها سريعا پسوند هايي را
تصرف کردند که کالا ميتوانست معرف خوب و نمادين براي شرکت ها و کمپاني هاي بزرگ بشد
و فرضا coca.com ( يک مثال است ) و بعد اين افراد
اين دامنه هاي نماد ين را با صد ها هزار دلار به آن شرکت ها ميفروختند .
بهر حال اما اکنون فقط اين قواعد بر سر بعضي از پسوند ها جاري است پسوند هاي خاص
مثل bis که متعلق به تجارت خانه هاست و
cc که متعلق به دانشگاه هاست .
در ايران اين علايم مختص شده با دو بخش معرفي ميشوند که مراکز دولتي يا دانشگاهي
فقط ميتوانند از ان استفاده کنند .
3 - شما زماني که دامنه اي تهيه ميکنيد ميبايست حداقل يک ماه قبل آنرا تمديد
کنيد ولي متداول شده که تقريبا دو ماه هم بطور ذخيره اي در انحصار صاحب اصلي ميماند
و بعد آزاد ميشود .
4 - هر سفارش دهنده يک سامانه ( کنترل پانل ) خواهد داشت که در آن ميبايست نام
شرکتي که پرداخت مالي کرده و نيز شماره تلفن و مشخصات و نشاني پستي و نيز مشخصه هاي
( دي ان اس ) شرکتي که فضا از او تهيه شده را درج نمايد اما نکته مهم اينست که اين
سند در اينترنت موجود است و قابل دسترسي حال يک مشکل پيش ميايد و آن اينکه اگر کسي
مايل نباشد مشخصات ( نام و نشاني و تلفن و نشاني پستي اش ) منتشر شود چه بايد بکند
. يک راه اينست که اين مشخصات را حتي المقدور غير واغقعي بدهد اما اين احتمال که از
نظر حقوقي دچار مشکل شد را نيز بپزيرد و دومين راه اينکه شرکتي هست که نرم افزاري
تهيه کرده که ميتوان بدل شده همه اين مشخصات را منتشر کند بدون اينکه دچار مشکلي
شويد . مشکلي که در اثر انتشار نشاني صندوق پستي و نامه هاي هرز پيش ميايد مهم ترين
گرفتاري اين سند است .
5- در مورد دامنه هاي ir شما ميتوانيد از نام فارسي
هم استفاده کنيد مثل
www.ايران.ir
اما بقدري نوشتن اين نشاني چه در نوار نشاني اينتذنت و چه در متون ايجاد اشکال
ميکند که کمتر کسي به آن تن داده است .
بخش آموزشي سايت کبوتر
am.wee.ir
ممنون از اينکه مطالب مندرج در سايت را با ذکر ماخذ منتشر مينماييد ! |
